Hé allemaal,

Bij velen van jullie zal inmiddels wel de vraag “Leeft ze nog?” resten. Gelukkig kan ik daarop ja antwoorden ;-). Weer een weekje in de homestays betekende ook een weekje geen WiFi. Woensdagavond waren we met zijn allen uitgenodigd bij onze host Jeremy, die wél over WiFi beschikt. Ik mooi mijn verhaaltje klaargezet, oplader meegenomen, oplaadkabel.. Maar aangezien de Afrikaanse stopcontacten nogal verschillen met de Nederlandse, had ik voor alsnog geen stroom… Dom dom dom. Nu besloten om mijn update die ik woensdag wilde posten, vandaag te posten, en om in de loop van volgende week de rest van mijn verhaal te finishen. Nadat ik vandaag op Schiphol was aangekomen hoorde ik namelijk dat mijn tante is overleden en daarvan heb ik morgen eerst een crematie. Meteen weer met beide beentjes op de grond dus.

Even terug naar woensdag. Want wat ging de tijd snel zeg. Inmiddels was het alweer woensdagavond en hadden we nog maar drie dagen voordat we weer terug naar Nederland zouden vliegen.. Anyway, bij deze weer even een kleine update van de laatste paar dagen hier in het mooie, warme Zuid-Afrika.

Een bomvol weekend werd gevolgd door wederom een aantal drukke sportdagen. Zaterdag heel wat kilometers afgelegd met de benenwagen op Cape Point en Cape of Good Hope. Onze reisgids van die dag vertelde vlak voordat we aankwamen dat er nogal wat wilde dieren leefden, waaronder baboons (bavianen). Het was dan ook verstandiger om je lunch nog even in je rugzak te laten zitten voordat je werd aangevallen en het uit je hand werd gegritst. En nee, ook een appeltje was niet veilig. Zo gezegd, zo gedaan. Studenten van Fontys stappen uit de bus en supervisor Rico deelden mooi onze appeltjes uit. Kleine snack kon wel voor de lunch. Dacht ie… Want jawel, na zo’n 10 appels uitgedeeld te hebben, kwam daar ineens om de hoek een mega baboon aanrennen. Weg tas, weg appels.

Tijdens deze dag heb ik weer wat mooie plaatjes geschoten, die ook weer voor zich spreken. De natuur is hier prachtig. Inmiddels kwam er wel wat vermoeidheid om de hoek kijken, dus na een lange dag wandelen hadden we mooi een vrije avond in het hostel. We hadden wel wat ‘catching up’ to do, aangezien de groep na een hele week weer was herenigd. Het hostel zat ook bomvol, gezien de rugby wedstrijden die dat weekend in het stadion plaatsvonden. Lekker eten, een lekker zonnetje, een lekker biertje en wat gezellige mensen hadden de avond goed gevuld. Of dat biertje een slim idee was? Niet echt, want zondagochtend om 08:00 uur stonden we al voor de Tafelberg. We hebben er maar liefst vier (!) uur over gedaan om boven op de top te komen. Verzuurde benen konden we dus al na een kwartiertje afvinken. Helaas heb ik geen mooie plaatjes kunnen schieten tijdens het klimmen, omdat daar gewoonweg geen ruimte voor was. De hoogte van de treden was net zo hoog als mijn benen lang zijn, dus jullie snappen wel hoe dat is gegaan. Eenmaal een halfuurtje bovenop de top, konden we weer twee (!) uur naar beneden. Osvaldo, maak je maar geen zorgen, alle trainingen die ik in die drie weken heb gemist, heb ik die zondag ingehaald.
Gelukkig waren we rond een uur of 5 weer terug in onze hostel. Jeremy, onze contactpersoon in Kensington, had wat kaartjes kunnen regelen voor de Springboks. Er waren dus een aantal gelukkigen die de kans kregen om het rugby toernooi in het stadion te gaan volgen. Helaas was ik er daar geen van, maar ik heb me prima vermaakt in de pizzeria om de hoek. Niet teveel geks, mooi op tijd naar bed, want de volgende ochtend moesten we onze laatste week gaan knallen.

Maandagochtend 8 uur in de bus. Ik had jullie verteld over de Afrikaanse logistiek, hè? We waren even vergeten om in onze risico analyse op te nemen dat de buschauffeur zijn aanhangertje nog wel eens kon vergeten. Sta je dan, met 50 tassen bagage. Flexibel zijn kunnen ze hier wel, dus alle backpacks en rugtassen werden gewoon samen met ons in die bus gevouwen. Gaan met die banaan. Eerst werd de groep die vorige week in Kensington zat, nu afgedropt in Langa. Ik wenste ze lichtelijk sterkte met ‘de duivel’, oftewel Sydwall, gezien het feit dat hij regelmatig onze projectplannen nogal had gedwarsboomd. Nadat ik ze een korte rondleiding heb gegeven was het tijd dat wij de bus weer instapte richting Kensington.

Alle positieve verhalen die wij van de groep hebben gehoord, zijn waar. We waren wat aan de late kant (Afrikaans kwaaltje, zou bijna denken dat ik wat Afrikaanse grootouders heb of zo), dus de coaches waren al begonnen met hun activiteiten. Deze week is het Holiday Camp, waarbij de hele week allerlei sporten in spelvormen worden aangeboden aan kinderen hier in de wijk. Wij als studenten splitsten ons op in duo’s en hebben gewoon een beetje meegekeken met hoe alles eraan toeging. We hadden overigens die week daarvoor al kort kennis gemaakt met iedereen, dus het voelde als thuiskomen. Aan het eind van de dag even een korte evaluatie zodat de planning voor de volgende dag duidelijk was. Alle spelactiviteiten lopen super. Als Sporthogeschool studenten proberen wij de coaches kennis te laten maken met Teaching Games. Dit houdt in dat kinderen spelende wijs dingen zoals techniek en spelinzicht leren en het dus ook nooit statisch gebeurd. Dit mixen we met de spelideeën van de plaatselijke coaches en op deze manier draaien we inmiddels al een paar super dagen. Morgen nog één dag Holiday Camp en vrijdag vindt het voetbal toernooi plaats tussen Kensington en Langa. Wegens omstandigheden is dit toernooi verplaatst naar Kensington, maar we verwachten een 20-tal teams van 5 à 7 kids.. Looking forward to!

Ik slaap samen met Anke bij de schoonmoeder van Jeremy en ook daar is het weer wat primitief, maar inmiddels ben ik eraan gewend. Ik zou niet zeggen dat ik ervan begin te houden, want die frietjes met hamburger zijn me toch wat teveel van het goede in de vroege ochtend als ontbijt, haha. Zaterdag vliegen we om 4 uur weer richting Amsterdam, maar eerst gaan we nog met zijn allen naar Robben Island. Wederom een volle, hectische, drukke, maar ook zeker emotionele dag. Waarschijnlijk zal dit het laatste reisverslag zijn voor ik weer in Nederland ben, dus tot dan!

Baie baie, kusjes en knuffels vanuit Kensington, ook namens alle lieve kindjes!